Kur një person pa dallim gjinie është i veçantë në veprat e tij, vie koha e kujtohet, nderohet, dhe respektohet. Pa marrë parasysh ekspozimit ose jo ekspozimit medial.
Ne lindim dhe ne kohët e caktuar vdesim, nëse Zoti dëshiron kemi vite jetë bëjmë veprimet tona që na caktojnë respektin, mirësinë, dashurinë, urrejtjen e vetitë tjera.
E kur vdesim të tjerët na kujtojnë për atë që ishim, dhuruam e realizuam. Ne njerëzit që pasi ndërruan jetë e do të kujtohet gjatë ishte edhe Mona!
Në paraqitjet publike, Mona Ismaili ishte nëna e tri vajzave të saj dy prej të cilave janë të famshme, Adelinës, Emës e Zanfinës, ndërkaq personalisht jo vetëm ishte e shkolluar që për vite me rradhë ka punuar në Bibliotekën Kombëtare e pasion kishte shkrimet në ditaret e saja.
Ata që e kanë njohur nga afër, e dinë se mendja e saj ishte e aftë të gjendej në secilën situatë që jeta i servonte, si një grua e fortë, e menqur dhe me humor të kohës.
Sëmundja ia mori jetën shumë shpejt. Zonja e madhe Mona Ismaili ndërroi jetë vetëm në pak muaj nga kur kuptoi diagnozën.
Përkundër përpjekjeve si një femër e hekurt, ajo nuk ia doli dot të fitoj betejën e ashpër.
Megjithatë, e ndjera kishte thënë edhe dëshirën e saj të fundit që nga motrat Ismaili iu përmbush.
Materiali i mëposhtëm sjell një homazh për gruan e hekurt të cilës lamtumira iu dha pesë ditë më parë. /PRIVE.AL/
