Ekziston një dallim i qartë midis të qenit i mbërthyer në jetë dhe përparimit të vazhdueshëm.
Ky ndryshim ka të bëjë me zakonet. Njerëzit e pasuksesshëm kanë zakone që i mbajnë të bllokuar, të paaftë për të ecur përpara.
Nga ana tjetër, ata që shkëlqejnë në jetë kanë zakone që i shtyjnë drejt qëllimeve dhe ëndrrave të tyre.
Në këtë artikull, keni disa zakone të njerëzve që duket se nuk bëjnë kurrë hapa në jetë.
Këto janë modelet që i mbajnë ata të ndenjur, rutinat që ndjekin padashur që pengojnë rritjen.
Dhe hej, duke i kuptuar këto zakone, do të jeni më të pajisur për t’i shmangur ato dhe në vend të kësaj, do të kultivoni rutina që çojnë në sukses.
1) Zvarritja/prokrastinimi merr drejtimin
Ne të gjithë kemi një tendencë për t’i shtyrë gjërat herë pas here. Por për disa, zvarritja nuk është vetëm një gabim i rastësishëm, është një mënyrë jetese.
Këta janë individët që gjithmonë duket se janë ngecur në të njëjtin vend, të paaftë për të ecur përpara.
Zvarritja është përgjigja e tyre e duhur kur përballen me detyra, vendime ose sfida. Ata gjejnë justifikime për të vonuar veprimin, duke e bindur veten se do ta bëjnë atë “më vonë”.
Dhe këtu është gjëja: “më vonë” pothuajse nuk vjen kurrë. Kjo shtyrje e vazhdueshme e detyrave jo vetëm që pengon përparimin, por gjithashtu çon në një grumbullim stresi dhe ankthi.
Zakoni i zvarritjes është një mënyrë e sigurt për të mbetur i mbërthyer në jetë. Është një nga ato zakone që njerëzit e pasuksesshëm kanë zotëruar dhe po i pengon ata të ecin përpara.
Nëse e gjeni veten duke i shtyrë vazhdimisht gjërat, mund të jetë koha ta rishikoni këtë zakon. Në fund të fundit, përparimi mund të ndodhë vetëm kur ndërmerren veprime.
2) Frika nga dështimi
Individët e pasuksesshëm shpesh e lënë këtë frikë të zërë vendin e shoferit. Mundësia e dështimit duket aq e madhe në mendjet e tyre saqë ata zgjedhin të mos provojnë fare. Është më e lehtë të qëndrosh në zonën e tyre të rehatisë sesa të kalosh në të panjohurën.
Por ja çfarë kam mësuar: dështimi nuk është fundi i botës. Është një gur hapi, një mësim për t’u mësuar. Është më mirë të provosh dhe të dështosh sesa të mos provosh kurrë. Mos lejoni që frika t’ju rrëmbejë rritjen dhe suksesin tuaj të mundshëm.
3) Neglizhimi i rritjes personale
A e dini se mesatarisht, në moshën 35-vjeçare, rreth 95% e atyre që jemi janë një seri programesh nënndërgjegjeshëm që janë bërë automatike? Kjo përfshin zakonet, reagimet emocionale, qëndrimet, besimet dhe perceptimet.
Njerëzit e pasuksesshëm shpesh neglizhojnë rëndësinë e rritjes personale. Ata bien në një rutinë dhe i përmbahen asaj, duke mos kuptuar se kjo mungesë e zhvillimit personal po i pengon.
Ata mund të mos shohin nevojën për të mësuar gjëra të reja, për të përmirësuar aftësitë e tyre ose për të sfiduar bindjet e tyre. Ata janë të kënaqur me qëndrimin në zonën e tyre të rehatisë, duke mos kuptuar se rritja ndodh kur dalim jashtë saj.
Rritja personale nuk ka të bëjë vetëm me zhvillimin profesional. Ka të bëjë me përmirësimin si person në përgjithësi – emocionalisht, mendërisht dhe fizikisht. Bëhet fjalë për t’u bërë versioni më i mirë i vetes sonë, në mënyrë që të arrijmë potencialin tonë të plotë.
Duke neglizhuar rritjen personale, njerëzit e pasuksesshëm po pengojnë pa e ditur shanset e tyre për të ecur përpara në jetë.
4) Të jetosh në të kaluarën
Ne të gjithë kemi një të kaluar, të mbushur me përvoja të mira dhe të këqija. Por disa njerëz e kanë zakon të ndalen në të, veçanërisht në pjesët negative.
Njerëzit e pasuksesshëm shpesh jetojnë në të kaluarën, duke u kapur pas gabimeve të vjetra, dështimeve ose mundësive të humbura. Ata i përsërisin këto incidente pa pushim në mendjet e tyre, duke i lejuar ata të diktojnë veprimet e tyre të tanishme dhe të ardhshme.
Problemi me këtë është se i pengon ata të ecin përpara. Ata janë aq të përqendruar në atë që ka ndodhur më parë, sa që humbasin atë që po ndodh tani dhe çfarë mund të ndodhë në të ardhmen.
Të jetosh në të kaluarën mund të jetë një vend i rehatshëm për disa. Në fund të fundit, është e njohur. Por është gjithashtu një vend ku rritja është e ndenjur.
Për të ecur përpara në jetë, ne duhet të mësojmë nga e kaluara jonë, jo të jetojmë në të. Është e rëndësishme të marrim mësimet që kemi mësuar dhe t’i zbatojmë ato në veprimet tona të tanishme dhe të ardhshme. Vetëm atëherë mund të përparojmë vërtet.
5) Shmangia e rrezikut
Jeta është plot rreziqe. Çdo vendim që marrim, çdo rrugë që zgjedhim të ndjekim, përfshin njëfarë niveli pasigurie.
Por për disa njerëz, mendimi i thjeshtë për të marrë një rrezik është shumë i frikshëm. Ata preferojnë të luajnë të sigurt, të qëndrojnë me atë që dinë dhe të shmangin çdo mundësi dështimi ose humbjeje.
Fatkeqësisht, kjo neveri ndaj rrezikut është një zakon që i pengon njerëzit e pasuksesshëm të ecin përpara. Ata humbasin mundësitë për rritje dhe zhvillim sepse kanë shumë frikë se çfarë mund të shkojë keq.
E vërteta është se rreziku është pjesë e jetës. Dhe ndërsa jo të gjitha rreziqet shpërblehen, ato ofrojnë mësime dhe përvoja të vlefshme që mund të na ndihmojnë të rritemi dhe të përparojmë.
Nëse duam të ecim përpara në jetë, duhet të jemi të gatshëm të dalim nga zona jonë e rehatisë dhe të ndërmarrim rreziqe të llogaritura. Është përmes këtyre përvojave që ne mësojmë, përshtatemi dhe përfundimisht kemi sukses.
6) Neglizhimi i marrëdhënieve
Ne të gjithë jemi të ndërlidhur në këtë botë dhe marrëdhëniet tona luajnë një rol të rëndësishëm në formësimin e jetës sonë.
Megjithatë, shumë njerëz që luftojnë për të ecur përpara në jetë, shpesh i lënë pas dore marrëdhëniet rreth tyre. Ata anashkalojnë rëndësinë e mbajtjes së lidhjeve të forta me familjen, miqtë dhe madje edhe kolegët.
Këta janë njerëzit që janë aq të fokusuar në problemet dhe sfidat e tyre, saqë harrojnë të investojnë kohë dhe përpjekje për të ushqyer marrëdhëniet e tyre. Ata humbasin gëzimin, mbështetjen dhe rritjen që vijnë nga lidhjet domethënëse me të tjerët.
Por këtu është thelbi i çështjes: marrëdhëniet kanë rëndësi. Ata na ofrojnë një ndjenjë përkatësie, na ofrojnë mbështetje në kohë nevoje dhe ndonjëherë, madje hapin dyert për mundësi që mund të na ndihmojnë të ecim përpara.
Mos e nënvlerësoni fuqinë e marrëdhënieve tuaja. Vlerësojini, ushqejini, sepse janë pjesë përbërëse e rrugëtimit tuaj drejt suksesit.
7) Mungesa e vetëdisiplinës
Pa vetëdisiplinë, edhe qëllimet më të mira mund të rrëzohen. Është forca lëvizëse që na mban në rrugën e duhur, duke siguruar që ne të zbatojmë planet dhe angazhimet tona.
Fatkeqësisht, është një tipar që u mungon shumë njerëzve të pasuksesshëm. Ata mund të kenë qëllime të larta dhe ëndrra të mëdha, por pa vetëdisiplinë, këto mbeten vetëm ato – ëndrrat.
Ata luftojnë me qëndrueshmëri, shpesh duke filluar projektet ose detyrat me entuziazëm, vetëm për të humbur interesin ose motivimin pjesërisht. Kjo mungesë e përcjelljes i pengon ata të arrijnë qëllimet e tyre dhe të ecin përpara në jetë.
Suksesi nuk është një ngjarje një herë. Është rezultat i përpjekjeve dhe vendosmërisë së vazhdueshme. Vetë-disiplina është çelësi për të ruajtur këtë qëndrueshmëri dhe për të bërë përparim të qëndrueshëm drejt qëllimeve tuaja. Kultivoni atë dhe do ta gjeni veten duke ecur përpara në asnjë kohë.
8) Injorimi i kujdesit për veten
Në kërkimin tonë për sukses, është e lehtë të harrojmë rëndësinë e kujdesit për veten. Por injorimi i mirëqenies sonë fizike, emocionale dhe mendore është një mënyrë e sigurt për të ngecur në jetë.
Njerëzit e pasuksesshëm shpesh e lënë pas dore kujdesin për veten. Ata janë aq të përqendruar në arritjen e qëllimeve të tyre, saqë e shtyjnë veten në prag të rraskapitjes, duke mos kuptuar se kjo është në të vërtetë kundërproduktive.
Shëndeti dhe mirëqenia juaj janë pasuria juaj më e vlefshme. Pa to, nuk do të keni energjinë ose qartësinë mendore për të ndjekur qëllimet tuaja ose për të kapërcyer sfidat.
Kujdesu për veten. Hani mirë, flini mjaftueshëm, ushtroheni rregullisht dhe gjeni kohë për t’u çlodhur dhe për t’u rimbushur. Mund të duket e thjeshtë, por është një aspekt themelor i ecjes përpara në jetë.
Dhe e fundit: Gjithçka është në zakone
Në fund të ditës, zakonet tona na formojnë. Ata diktojnë veprimet tona, ndikojnë në vendimet tona dhe në fund përcaktojnë suksesin ose mungesën e tij.
Nëse duam të ecim përpara në jetë, duhet t’i hedhim një vështrim të kujdesshëm zakoneve tona. Na shërbejnë apo na pengojnë? A na shtyjnë drejt qëllimeve tona apo na pengojnë?
Merrni parasysh këtë: Sipas një studimi të Universitetit Duke, 45 për qind e sjelljeve tona të përditshme drejtohen nga zakonet. Kjo është pothuajse gjysma e jetës sonë e diktuar nga rutina për të cilat mund të mos jemi as të vetëdijshëm.
Pra, nëse e gjeni veten të mbërthyer në një rrugë, të paaftë për të përparuar, ndoshta është koha për të rivlerësuar zakonet tuaja.
Mbani mend, zakonet nuk janë vendosur në gur. Ato mund të ndryshohen, zëvendësohen dhe përmirësohen. Mund të mos jetë e lehtë, por me vendosmëri dhe qëndrueshmëri, është e mundur.
Pra filloni sot. Identifikoni një zakon që dëshironi të ndryshoni dhe hidhni hapin e parë për ta bërë këtë. Në fund të fundit, siç tha dikur Lao Tzu, “Një udhëtim prej një mijë miljesh fillon me një hap të vetëm”.
