“Është më mirë të kesh dashuruar dhe humbur se sa të mos kesh dashuruar fare.”
“Nuk mund të vdesësh nga një zemër e thyer.”
“Ke të gjithë jetën para për të gjetur sërish dashurinë.”
Këto janë disa fraza të njohura në repertorin e ndarjes. Dhe megjithëse do të vazhdoni të merrni frymë, ndarja mund të shkaktojë shumë dëme, veçanërisht për ata që i marrin veçanërisht të vështirë.
Por pse disa njerëz janë në gjendje të përpunojnë dhimbjen dhe të nisin një kapitull të ri me lehtësi, ndërsa të tjerët ndihen të ngecur fizikisht dhe emocionalisht në dëshpërim?
Mark Groves, një ekspert i lidhjeve njerëzore, konsulent, folës, trajner dhe krijues i Kursit të Rimëkëmbjes së Ndarjes, ndan njohuritë e tij mbi atë që shkakton pabarazinë midis këtyre dy llojeve të njerëzve.
Mark vëren se shumë faktorë kontribues mund t’i bëjnë disa njerëz ta marrin ndarjen më të vështirë se të tjerët, duke përfshirë stilin e lidhjes. Por fajtorët më të mëdhenj janë dhimbja e pazgjidhur nga e kaluara dhe vetëvlerësimi i ulët.
E shkuara.
Ata që nuk mësojnë nga historia janë të dënuar ta përsërisin atë… ose të paktën të duhet shumë kohë për ta kapërcyer atë. Sipas Markut, «ata që kanë një plagë të papërpunuar braktisjeje ose refuzimi» ka të ngjarë të ndihen të shkatërruar nga një ndarje. “Nëse nuk jemi përballur me dhimbjen e humbjeve tona dhe mënyrat se si jemi zhgënjyer kur ishim fëmijë, një ndarje mund ta aktivizojë atë plagë dhe të bëhet edhe më e dhimbshme sesa do të ishte normalisht,” shpjegon ai. “Ndonjëherë pikëllimi i ri është në të vërtetë pikëllimi i vjetër i lënë pa mbikëqyrje.”
Vetë-vlerë e ulët.
Njerëzit me vetëvlerësim të ulët marrin validimin dhe vlerën e tyre nga ata jashtë vetes, e cila luhatet në varësi të sjelljes së të tjerëve. Kjo do të thotë se një theks eksponencial vihet në atë që njerëzit e tjerë mendojnë dhe si ndihen.
Stili i lidhjes mund të jetë një e dhënë e madhe se dikush ka vetëvlerësim të ulët dhe nuk do të jetë në gjendje të shërohet lehtë nga një ndarje. Njerëzit me një stil lidhjeje në ankth kërkojnë siguri dhe vërtetim të vazhdueshëm nga partnerët e tyre, sepse ata priren të vuajnë nga vetëvlerësimi i ulët. Prandaj, ata “kanë më shumë gjasa të bëjnë ndarjen për ju”, thotë Marku. Ndarja ndez dhe konfirmon frikën më të madhe të njerëzve me vetëvlerësim të ulët – se ata kanë një (ose shumë) të meta fatale dhe janë të padashur.
Marku na thotë se vetëvlerësimi është një faktor vendimtar për të qenë në gjendje të përballosh mirë një ndarje. “Një nuk mund të përballet me një ndarje me pjekuri dhe hir pa vetëvlerësim,” thotë ai. “Vetëvlerësimi na lejon të veçojmë veten nga sjellja e tjetrit dhe të mos e bëjmë ndarjen për të ‘fituar’ ose ‘humbur’.
Ai shton se njerëzit me vetëvlerësim të ulët vuajnë nga një ndarje më gjatë. “Kur kemi vetëvlerësim të ulët, ne luajmë lojëra. Ne tolerojmë ambivalencën. Ne e braktisëm veten. Kemi kufij të dobët. Asnjë nga këto nuk e lehtëson shërimin nga ndarja dhe zgjat dhimbjen,” ndan ai. /Prive.al
