Vetmia nuk është vetëm një emocion apo një humor që ndryshon vazhdimisht. Vetmia është një gjendje shpirtërore që mund të dëmtojë shëndetin psikologjik dhe fizik.
Më parë, vetmia është shoqëruar me izolim objektiv social, depresion, introversion ose aftësi të dobëta sociale. Megjithatë, studimet e fundit e hedhin poshtë këtë supozim, duke treguar se vetmia është një gjendje unike në të cilën individët e perceptojnë veten si të izoluar shoqërisht edhe kur janë mes njerëzve të tjerë.
Sipas filozofit legjendar grek Aristotelit, njeriu është nga natyra një kafshë shoqërore që nuk mund të jetojë vetëm. Ai duhet të plotësojë disa nevoja themelore natyrore për të mbijetuar.
Psikologu Robert Weiss bëri një dallim midis “vetmisë sociale” – mungesës së kontaktit me të tjerët – dhe “vetmisë emocionale”, e cila mund të vazhdojë pavarësisht se sa “lidhje” keni.
Kjo është veçanërisht e vërtetë nëse ata nuk ofrojnë mbështetje, afirmojnë identitetin ose krijojnë ndjenja përkatësie. Realiteti është se njerëzit kanë nevojë për një komunikim kuptimplotë dhe të dhembshur që jep ndjenjën e të dëgjuarit dhe të kuptuarit.
Vetmia shpesh injorohet dhe nuk perceptohet si një problem masiv i shëndetit publik.
Rreziqet shëndetësore të vetmisë
Megjithëse është e vështirë të matet saktësisht vetmia, ka prova të forta që shumë të rritur janë të izoluar nga shoqëria ose të vetmuar në mënyra që rrezikojnë shëndetin e tyre.
Studimet e fundit zbuluan se:
- Vetmia rrit rrezikun e një personi për vdekje të parakohshme nga të gjitha shkaqet, një rrezik që mund të rivalizojë ato të pirjes së duhanit, obezitetit dhe pasivitetit fizik.
- Vetmia shoqërohet me një rritje prej rreth 50% të rrezikut të demencës.
- Marrëdhëniet e dobëta sociale u shoqëruan me një rritje prej 29% të rrezikut të sëmundjeve të zemrës dhe një rritje prej 32% të rrezikut për goditje në tru.
- Vetmia është e lidhur me shkallë më të lartë të depresionit, ankthit dhe vetëvrasjes.
- Vetmia në mesin e pacientëve me dështim të zemrës u shoqërua me një rrezik gati 4 herë më të lartë të vdekjes, 68% rritje të rrezikut të shtrimit në spital dhe 57% rritje të rrezikut të vizitave në departamentin e urgjencës.
A mund ta plotësojmë nevojën për komunikim kuptimplotë me mediat sociale?
Problemi është se vetmia nuk mund të kurohet me përmirësimin e cilësisë së jetës ose me ndonjë pasuri materiale. Përkundrazi, ndjenja e braktisjes dhe e lënë anash mund të shkaktojë sjellje kompulsive dhe varësuese si shopaholizmi, ngrënia e tepërt dhe konsumimi i tepërt i alkoolit ose substancave të tjera.
Ne duhet të kuptojmë shkakun rrënjësor të ndjenjës së vetmisë dhe të pakënaqur me jetën që gjendja të shërohet.
Bota po ndryshon, si dhe mënyra se si e menaxhojmë vetminë. Individët e izoluar shpesh përballen vetëm me emocionet negative, nëpërmjet terapisë ose nëpërmjet lidhjes në internet me këdo që mund të jetë i disponueshëm.
Përdorimi i mediave sociale është i përhapur, kështu që më e pakta që mund të bëjmë është ta përkulim atë në një mënyrë që lehtëson nevojën tonë të jetës reale për t’u përkitur. Është një mjet që duhet të funksionojë për ne, jo anasjelltas. Ndoshta, pasi ta arrijmë këtë, mund të presim të jetojmë në një botë që është pak më pak e vetmuar.
Ndërsa ka dëshmi të më shumë vetmisë në mesin e përdoruesve të rëndë të mediave sociale, ka gjithashtu prova që sugjerojnë se përdorimi i mediave sociale ul vetminë midis njerëzve shumë socialë.
Si t’i shpjegojmë kontradikta të tilla të dukshme, ku njerëzit më të vetmuar dhe më pak të vetmuar janë përdorues të rëndë të mediave sociale?
Hulumtimet zbulojnë se media sociale është më efektive në trajtimin e vetmisë kur përdoret për të përmirësuar marrëdhëniet ekzistuese ose për të krijuar lidhje të reja. Nga ana tjetër, është kundërproduktive nëse përdoret si zëvendësim për ndërveprimin social në jetën reale.
Dëshmitë nga literatura e kaluar e kanë shoqëruar përdorimin e rëndë të mediave sociale me rritjen e vetmisë. Kjo mund të jetë për shkak se hapësirat në internet shpesh janë të orientuara drejt performancës, statusit, ekzagjerimit të cilësive të favorshme (si p.sh. duke postuar vetëm përmbajtje dhe pëlqime “të lumtura”) dhe vrenjtje në shprehje të vetmisë.
Nga ana tjetër, media sociale luan një rol jetik për të na ndihmuar të qëndrojmë të lidhur me miqtë në distanca të gjata dhe të organizojmë takime. Videokonferencat mund të lehtësojnë “takimet” kur takimi fizik është jopraktik.
Platformat si Facebook dhe Instagram mund të përdoren për t’u angazhuar me njerëz të rinj që mund të kthehen në miq të vërtetë më vonë. Në mënyrë të ngjashme, sajte si Meetup mund të na ndihmojnë të gjejmë grupe lokale njerëzish, interesat dhe aktivitetet e të cilëve përputhen me tonat.
Platforma të tjera sociale si Placetochat mund t’i zgjidhin të dyja problemet dhe t’ju japin një mundësi për të bërë miq të rinj në internet dhe për t’u takuar në jetën reale më vonë.
Platformat e mediave sociale janë të dobishme për ata që kërkojnë të krijojnë miqësi. Nëse jeni të sëmurë dhe të lodhur duke kërkuar një vend të përsosur për t’u lidhur me të tjerët, mbani mend se lidhjet janë pikërisht para jush.
